Permulaan Hidupku Di IPGKPM

CATATAN PERIBADI

IPG Kampus Perempuan Melayu (IPG KPM) yang kujejaki kini adalah tempatku menimba segala ilmu yang dicurahkan oleh orang-orang yang dipilih oleh allah untuk mendidikku dan rakan- rakan seperjungan untuk menjadi insan pendidik anak bangsa. Sebelum saya sampai ke sini saya telah menerima tawaran untuk menyambung pelajara di UiTM Puncak Alam dan Matrikulasi dalam bidang sain kerana pada asalnya saya merupakan seorang pelajar beraliran sain, akan tetapi akhirnya saya memilih untuk ke sini iaitu IPG KPM kerana telah mendapat dorongan daripada ibu bapa. Atas nasihat ibu saya saya telah membuka hati saya sepenuhnya untuk masuk ke sini dan insya allah akan menjadi seorang pendidik anak-anak berkeperluan khas. Kata ibu jika saya masuk ke sini saya telah dijamin untuk mendapat pekerjaan selepas tamat pengajian berbanding jika saya memilih untuk sambung belajar ke IPTA yang lain. Pak cik saya juga telah memberitahu saya bahawa dalam setahun pihak uitm akan mengeluarkan seramai 80 000 orang graduan berdiploma, jika difikirkan balik graduan seramai itu mesti akan ada yang menganggur kerana tiada kekosongan pekerjaan. Ibu saya kata bidang pendidikan khas ini sekarang banyak diperlukn pada masa hadapan kerana akan banyak sekolah-sekolah pendidikan khas yamg akan dibuka dan mengajar murid berkeperluan khas ini juga tidak seramai mengajar murid beraliran perdana tetapi jika mahu mengajar anak-anak khas ini perlu banyak bersabar dan tahan cabaran. Bila saya fikir balik nasihat ibu dan pak cik saya serta penat lelah serta masa yang telah ayah gunakan untuk menghantar saya ke tempat temuduga saya merasakan bahawa saya mesti menyahut seruan IPG kerana saya akan menghampakan harapan ibu bapa sya untuk melihat salah seorang daripada anaknya menjadi seorang pendidik.

Jangkaan saya pada asalnya sebelum masuk ke IPG ini ialah saya beranggapan bahawa belajar di IPG lebih mudah berbanding belajar di IPTA yang lain kerana di sini kita akan dibayar elaun dan apa yang lebih menarik ialah di IPG KPM ini ialah salah satunya IPG di Malaysia yang mengambil pelajar yang bejantina perempuan dan beragama islam sahaja. Ini bermakna IPG ini tiada guru pelatih lelaki yang akan memudahkan lagi urusan dan pergerakan di sini. Jika adanya percampuran jantina saya akan berasa kekok untuk bergerak kerana perasan akan ada mata yang memerhati. Jika hanya aa satu jantina sahaja saya bebas untuk bergerak, berlari, ketawa dan belajar. Saya rasa sungguh bersyukur kerana masuk ke IPG ini kerana infrastruktur di sini telah dibina baru seperti saya telah mendapat sebuah bilik, asrama dan tempat kuliah yang baru dan selese. Selain itu juga, pada mulanya saya telah melihat bahawa kakak-kakak senior di sini juga sangat baik dan tidak segarang kakak senior di ipta yang lain.

Sepanjang orentasi ini saya telah mendapat banyak pengetahuan tetang bangunan-bangunan di sini, sejarah penubuhan ipg ini, bangunan lama sebelum bangunan baru dibina, mengenali JPP dan Jawatakuasa yang memengang PISA. Bangunan-bangunan yang diperkenalkan kepada kami ialah asrama Lela Sari dan Cempaka Sari, bangunan pentadbiran iaitu Anjung Hikmah, pusat sumber puteri di Anjung Ilmu, bangunan kuliah ade 3 blok iaitu Anjung Makmur, Anjung Jauhari dan Anjung Budiman, bangunan jabatan pula di Anjung Ehsan, kafe di Anjung Selera selain ada juga Anjung Cendikia, Kompleks Sukan Puteri Gunung Ledang, Dewan Sri Kandi, Dewan Tun Fatimah, bangunan kuliah lama, asrama lama dan Pusat Islam Saidah Aisyah.

Selepas saya masuk ke sini, saya bercita-cita untuk menjadi seoang guru pelatih yang berkualiti, kreatif, inovatif dan penyanyang untuk mendidik anak-anak berkeperluan khas. Saya berazam untuk belajar disini dengan bersungguh-sungguh dan mengambil segala ilmu yang dicurahkan oleh pensyarah sama ada secara formal atau tidak formal. Saya juga akan mendidik diri saya kearah kerohanian untuk memenuhi keperluan bagi seorang khalifah allah dimuka bumi ini. Denagn ini saya juga akan dapat mendidik anak-anak istimewa ini daripada pelbagai aspek sama ada dari segi intelektual, kerohanian dan keperluan hidup saya berazam utuk menjadi guru yang disayangi dan disenangi oleh semua orang sama ada daripada kalangan anak-anak istimewa mahupun anak-anak beraliran perdana serta rakan-rakan seguru. Saya juga mahu menjadi seorang guru yang serba boleh iaitu jika saya diletakkan di kawasan pedalaman saya mamu membina kehidupan disana dan saya boleh melaksanakan apa sahaja tugasan yang diberikan tanpa banyak soal dan alasan. Sekian daripada saya, tamat sudah coretan saya kali ini.

Setelah hampir 3 bulan saya berada disini saya rasa seronok saya rasa penglibatan saya disini boleh dikatakan aktif jugak sebab….. baru masuk sini saya dah join perdana menteri kita makan kat kelebang….. seronok sangat sebab first time dating situ… pastu dapat jmpe orang2 melaka… pastu yang seronok dapat makan free… Sebelum program ni ade jugak program lain yang makan free.. time tu kami makan dekat masjid cina time tu majlis buka puasa… dekat situ lagi seronok makandekat situ kami first time dating tengok masjid cina tu.. ya allah… die punya rekaan memang cantik… selalu tengok dekat tv je.. bile dapat tengok depan mata mula la nak selfi..memang seronok dapat keluar dari IPG, round2 keliling Melaka ….. seronok sangat.. pastu kelas kami terpilih pulak untuk buat koir ambang merdeka… mula2 tu memang macam menyusahkan.. tapi cikgu yang mengajar kami koir tu pandai Tarik minat kami supaya ikhlas untuk berkoir….. memang ti me praktis tu saya dapat banyak input… bila nak buat raptai koir seronok sebab pergi dewan taming sari.. dekat sana kami dapat tengok tempat baru dapat jumpa penari2 yang akan menari ketika ambang merdeka… penari2 tu semuanya lepasan ipt, yang kami ni pulak ramai pastu pakai baju sama.. sampai ade penari kata “ni dari sekolah mana ni?”. heishh …. rasa macam “x Nampak ke muka kitorang ni muka cikgu”…hahahahaha meamang nampak kot muka sekolah lagi sebab baru PP kan…. tapi memang seronok la pegi san.. apat tengok penai2 tu menari….mula2 nak raptai atas pentas memang nervous tapi bila da habis raptai tu cikgu kata “ok” rasa lega sangat ….kami praktis koir ni agak lama laa.. sebab time kami dapat assignment ni koir nip on datang.. so dari situ kami belajar untuk manage masa kami supaya assignment dan latihan koir dapat dilaksanakan dengan jayanya. lepastu pada malam 31 ogos mrupakan malam ambang merdeka yang kami perlu perembahkan koir kami… ini ialah kali pertama saya sambut merdeka luar daipada rumah.. sebab time sebelum masuk sini saya sambut merdeka depan tv je.. memang pengalaman yang saya hargai sangat.. lagi2 masa first time ni ugak saya diwajibkan buat persembahan yang ditonton oleh menteri besar Melaka.. orang bsar tuu.. sapa x bangga..kat sini seronok jugak sebab time sebelum hari yang sebearnya kami ada raptai dekat tempat yang sebenarnya pastu dapat makan free…makan kfc… sedap2 ….masa hari yang sebenarnya pon makan free.. kami makan buffet.. sedap sangat.. time ni makan memang berselera sebab time saya makan lepas persembahan… memang melantak habis laa..(x la melantak mana sebenarnya).. lepas makan kami bersama-sama penari2, orang2 ternama kira detik sebelum menteri besar melaungkan MERDEKA!!! sebanyak 7 kali.. lepastu akmi nyanyi lagu patriotis bersama-sama diiringi dengan bunyi mercun yang sangat kuat.. saya rasa bunyi mercun ni la yang paling kuat saya rasa sebab masa nak nyanyi tu emang x dengar suara lepastu ada hujan belerang.. dah tu masuk mata.. memang pedih laa kann…. saya rasa masa ni memang saya banyak kluar dari IPG sebab lepas ambang merdeka ni kami ade event walk for sen dekat Bandar hilir.. ini ialah kali pertama saya mengikuti program dengan murid khas…. program ini saya rasa sanagt diperluakn untuk menambat hati kami budak2 jabatan PK sebab melalui program ni saya dapat kenal dengan lebih dekat murid2 khas … mereka ini bukan semuanya nampak teruk, sebenarnya sukar untu memastikan apa masalh mereka kerana kebanyakannya Nampak macam murid tiikal semua comel2 dan ada yang handsome2… hahahhaha (melting sudahh). murid2 khas ini sangat baik…. lepas program ni ,  kami ade buat koir untuk alumnian pulak..memang koir kali ni memang koir payung terjun sebab kami berlatih hanya 2 hari.. nasib baik laaa da ada basic koir sebelumni.. jadi suara masih sedap la nak nyanyi….hahahah (gelak bangga) walaupun kami hanya berlatih 2 hari tapiiiiiiiiii….. alumnian kata sedap kami nyanyi….. hahahahhaha(bangga).. kami koir untuk alumnian ni 2 hari . satu di DSK lagi satu dekat hotel Green King …. kami koir sekejap je sampai pukul 10:30 a.m lepas tu da x de apa.. jadi kami kene balik ipg balik la kan.. tapiiiiii…. cikgu yang bawak kami tu dah tempeh bas untuk sehari.. jadi kalau nak cancel bas tu untuk setengah hari pon x boleh sebab dah bayar.. jadi cikgu nak elak daripada duit tu terbuang begitu sahaja.. cikgu suruh kami jalan2 keliling Melaka naik bas tu…. bende rezeki sangat.. sebab dapat jalan2 free..hahahahaha (gelak seronok) , tapi kami kene punctual laa sebab takut kene tiggal dengan abang bas tu…saya rasa saya duduk sini memang banyak keluar IPG kalau jadi aktif. saya seronok sangat.. sekian terima kasih.